Η σημερινή παρέμβασή μου μπορεί να συνοψιστεί στα εξής: Η ενέργεια και ιδίως η ηλεκτρική ενέργεια υπήρξαν και σε όχι αμελητέο βαθμό εξακολουθεί να αποτελούν κύριο πεδίο, όπου η προστασία του περιβάλλοντος και η ανάπτυξη μπορούν να εύρουν πεδία σύγκρουσης κοινωνικά, πολιτικά και εν τέλει νομικά και δικαστικά.. Η δομή του ενεργειακού συστήματος ευνοούσε την ανάπτυξη τέτοιων συγκρούσεων. Η σύγκρουση αυτή οδηγούσε σε γέννηση διοικητικών διαφορών, όχι μόνον με τεχνικό, διαδικαστικό - διοικητικό αντικείμενο αλλά και συνταγματικό υπόβαθρο και διαστάσεις. - Η κλιματική αλλαγή, η ανάγκη ανάσχεσης της και οι εξελίξεις στο Δίκαιο της Ενέργειας οδηγούν σε πρακτική εναρμόνιση τα δύο αγαθά, υπό την επιρροή ιδίως του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. -Αλλά και αυτή η μετάβαση και η νεώτερη εξέλιξη του κλάδου της ενέργειας και του οικείου ειδικού νομικού κλάδου δεν παύουν να γεννούν διαφορές σε άλλα πεδία που ήδη έχουν απασχολήσει το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο μετά από 20 έτη και πλέον επεξεργασίας της νομολογίας δίδει κατασταλαγμένες κατευθύνσεις για την πλειονότητα των ζητημάτων.
Βασικές έννοιες του δικαίου της ηλεκτρικής ενέργειας
Πριν εισέλθω όμως στην ειδικότερη ανάλυση, παρίσταται αναγκαία μια εισαγωγική στοιχείωση για εκείνους από τους σπουδαστές της Σχολής που δεν είναι εξοικειωμένοι με βασικές έννοιες του δικαίου της ενέργειας...
Μανόλης Ι. Βελεγράκης
